90- BELED SURESİNİN KISA TEFSİRİ

BELED SURESİNİN ANLAMI



"En bağışlayıcı ve en merhametli olan Allah'ın adıyla,"

Ayet: 1-4
Ey elçi, senin de içinde yaşadığın bu beldeyi / Mekke'yi ve (Mekke'de Kabe'yi inşa eden) babayı ve oğulu (yani İbrahim'i ve İsmail'i) şahit tutarak yemin ederim ki, Biz insanı bir zorluğun (yani kişilik sınavının) içinde yarattık.
Ayet: 5-11
İslam'ı inkar eden insanlar hiç kimsenin onlara güç yetirmediğini sanmasınlar. (Şüphesiz ki Allah her şeye gücü yetendir.) Onlardan bazıları ise: "(İslam'a karşı) büyük bir servet tükettim." diyorlar. Onlar hiç kimsenin (onların neler yaptıklarını) görmediğini sanmasınlar. (Şüphesiz ki Allah onların tüm yaptıklarını görür.) Doğrusu Biz insanlara (dosdoğru yolu / İslam'ı / doğruluğu anlamaları için) iki göz, bir dil ve iki dudak verdik ve onlara (doğru ve yanlış olarak) iki (ayrı) yol gösterdik. Ama (ne yazık ki) bazı insanlar zorluğu (yani kişilik sınavını) geçemediler.
Ayet: 12-18
O zorluk (yani kişilik sınavı) nedir bilir misin? O sınav özgür olmayanları özgürleştirme sınavıdır veya açlık günlerinde en yakından başlayıp yetimleri / kimsesizleri ve çok yoksulları doyurma sınavıdır. Yine (o sınav) İslam'a inanan ve birbirlerine (İslam için) sabırla dayanışarak hareket etmeyi ve merhametli davranmayı tavsiye eden insanlardan olma sınavıdır. (Bu sınavı geçenler,) işte onlar (ahirette) amel defterini sağ eliyle alacak (ve mutlu olacak) olan kimselerdir.
Ayet: 19-20
Bildirdiğimiz gerçekleri ısrarla inkar eden kimseler ise (ahirette) amel defterini sol eliyle alacak (ve mutsuz olacak) olan kimselerdir. Sonuçta (ahirette) onlar cehennem ateşiyle kuşatılacaktır.

سورة الـبلد

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖيمِ

لَٓا اُقْسِمُ بِهٰذَا الْبَلَدِۙ ﴿1﴾ وَاَنْتَ حِلٌّ بِهٰذَا الْبَلَدِۙ ﴿2﴾ وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَۙ ﴿3﴾ لَقَدْ خَلَقْنَا الْاِنْسَانَ فٖي كَبَدٍؕ ﴿4﴾ اَيَحْسَبُ اَنْ لَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ اَحَدٌۢ ﴿5﴾ يَقُولُ اَهْلَكْتُ مَالًا لُبَدًاؕ ﴿6﴾ اَيَحْسَبُ اَنْ لَمْ يَرَهُٓ اَحَدٌؕ ﴿7﴾ اَلَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِۙ ﴿8﴾ وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِۙ ﴿9﴾ وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِۚ ﴿10﴾ فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَؗ ﴿11﴾ وَمَٓا اَدْرٰيكَ مَا الْعَقَبَةُؕ ﴿12﴾ فَكُّ رَقَبَةٍۙ ﴿13﴾ اَوْ اِطْعَامٌ فٖي يَوْمٍ ذٖي مَسْغَبَةٍۙ ﴿14﴾ يَتٖيمًا ذَا مَقْرَبَةٍۙ ﴿15﴾ اَوْ مِسْكٖينًا ذَا مَتْرَبَةٍؕ ﴿16﴾ ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذٖينَ اٰمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِؕ ﴿17﴾ اُولٰٓئِكَ اَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِؕ ﴿18﴾ وَالَّذٖينَ كَفَرُوا بِاٰيَاتِنَا هُمْ اَصْحَابُ الْمَشْـَٔمَةِؕ ﴿19﴾ عَلَيْهِمْ نَارٌ مُؤْصَدَةٌ ﴿20﴾