92- LEYL SURESİNİN KISA TEFSİRİ

LEYL SURESİNİN ANLAMI



"En bağışlayıcı ve en merhametli olan Allah'ın adıyla,"

Ayet: 1-2
Kararan gece, aydınlanan gündüz ve Allah'ın erkeği ve dişiyi (bir çift olarak) yaratmış olması Onun bildirdiği gerçeklere şahittir.
Ayet: 3-13
Ey insanlar, sizin işleriniz çeşitlidir. Ama şunu iyi bilin ki, Biz (ihtiyaç sahiplerine) sadaka veren / yardım yapan, emirlerimize duyarlıca sorumlu davranıp yasaklarımızdan sakınan ve iyiliğe / güzelliğe (yani İslam'a) inanan kimselere (sonsuz ahiret hayatında) kolaylıklar vereceğiz. Diğer yandan Biz cimrilik yapıp (ihtiyaç sahiplerine yardım yapmayan,) kendi kendine yettiğini sanıp (Allah'a karşı azgınlaşan) ve iyiliği / güzelliği (yani İslam'ı) yalanlayan kimselere ise (sonsuz ahiret hayatında) zorluklar vereceğiz. Doğrusu (cehenneme) düştüklerinde servetleri onları kurtaramayacaktır. Herkes şunu iyi bilsin ki, (doğruluğu isteyen kimseleri) dosdoğru yola / İslam'a / doğruluğa yöneltmek Bize aittir. Doğrusu öncesi de sonrası da (yani dünya da ahiret de) Bize aittir.
Ayet: 14-21
Ey insanlar, Ben sizi -ancak ısrarla kötülük işleyen ve gerçeklerden / İslam'dan / doğruluktan yüz çevirip inkar eden kimselerin gireceği- alevli cehennem ateşine karşı uyardım. Diğer yandan emirlerime duyarlıca sorumlu davranıp yasaklarımdan sakınan, servetlerinden (ihtiyaç sahiplerine) sadaka veren / yardım yapan ve (günahtan sakınarak) arınan kimseler ise cehennemden uzak tutulup (cennete sokulacaktır.) Doğrusu onlar (iyiliği) yalnız yüce Rabb'lerinin rızasını kazanmak için yaparlar ve başka hiç kimseden hiçbir karşılık beklemezler. Sonuçta (ahirette) onlar (Allah'ın onlara lütfedeceği cennet nimetlerinden) çok hoşnut olacaktır.

سورة اللـيـل

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖيمِ

وَالَّيْلِ اِذَا يَغْشٰىۙ ﴿1﴾ وَالنَّهَارِ اِذَا تَجَلّٰىۙ ﴿2﴾ وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْاُنْثٰىۙ ﴿3﴾ اِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتّٰىؕ ﴿4﴾ فَاَمَّا مَنْ اَعْطٰى وَاتَّقٰىۙ ﴿5﴾ وَصَدَّقَ بِالْحُسْنٰىۙ ﴿6﴾ فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرٰىؕ ﴿7﴾ وَاَمَّا مَنْ بَخِلَ وَاسْتَغْنٰىۙ ﴿8﴾ وَكَذَّبَ بِالْحُسْنٰىۙ ﴿9﴾ فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرٰىؕ ﴿10﴾ وَمَا يُغْنٖي عَنْهُ مَالُهُٓ اِذَا تَرَدّٰىؕ ﴿11﴾ اِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدٰىؗ ﴿12﴾ وَاِنَّ لَنَا لَلْاٰخِرَةَ وَالْاُولٰى ﴿13﴾ فَاَنْذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظّٰىۚ ﴿14﴾ لَا يَصْلٰيهَٓا اِلَّا الْاَشْقٰىۙ ﴿15﴾ اَلَّذٖي كَذَّبَ وَتَوَلّٰىؕ ﴿16﴾ وَسَيُجَنَّبُهَا الْاَتْقٰىۙ ﴿17﴾ اَلَّذٖي يُؤْتٖي مَالَهُ يَتَزَكّٰىۚ ﴿18﴾ وَمَا لِاَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ تُجْزٰىۙ ﴿19﴾ اِلَّا ابْتِغَٓاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْاَعْلٰىۚ ﴿20﴾ وَلَسَوْفَ يَرْضٰى ﴿21﴾